Naar aanleiding van recent Amerikaans onderzoek liggen eieren – en
cholesterol – opnieuw onder vuur. Mogen we nu wel of geen dagelijks eitje
tikken? We blijven erbij dat dit in onze visie een gezonde gewoonte is en
leggen u graag uit waarom.
Eieren zijn rijk aan vitamine A, B2, B12, D, foliumzuur, fosfor, seleen, ijzer, zink en
choline, en bevatten per ei ongeveer 200 mg cholesterol. Een ei is dus een rijke bron
van allerlei gezonde nutriënten, en heeft ook een hoog cholesterolgehalte. Moeten
we daarom voorzichtig zijn met het eten van eieren?
Volgens dit nieuwste Amerikaanse onderzoek wel. In deze studie werden 29.615
mensen uit zes prospectieve cohortstudies samengebracht, die gemiddeld genomen
17,5 jaren werden gevolgd. De onderzoekers analyseerden wat zij aten, en welke
ziekten zij in deze periode kregen. Samengevat was de uitkomst van dit onderzoek
dat elke additionele 300 mg van cholesterol uit voeding werd geassocieerd met een
hoger risico op hart- en vaatziekten (17-18%), terwijl het eten van drie of vier eieren
extra per week leidde tot een verhoging van 6%.
Inconsistent met eerdere onderzoeken
Volgens een Britse voedingswetenschapper is dit onderzoek echter inconsistent met
andere onderzoeken: “Eerder gedegen onderzoek laat zien dat dagelijkse
consumptie van een ei geen significant klinisch effect heeft op het LDL-cholesterol
van de meeste mensen.”
Deze uitspraak wordt onderschreven door dit eveneens langlopende, grootschalige
onderzoek onder meer dan 1000 Finse mannen. Hieruit bleek dat een inname van
520 mg cholesterol per dag niet gerelateerd was aan verhoogde
cholesterolbloedwaarden en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Dit gold
ook wanneer specifiek werd gekeken naar de consumptie tot zeven eieren per week.
Het is bovendien de vraag of verhoogde cholesterolwaardes tot hart- en vaatziekten
leiden. Uit deze grootschalige review blijkt bijvoorbeeld dat verhoogde LDL-
cholesterolwaarden de levensduur van ouderen niet verkorten. Integendeel: een
verhoogd LDL bleek hier juist vaak samen te gaan met een langere levensduur.
Wat is onze visie op deze kwestie?
Hiervoor is het allereerst interessant om te kijken naar wat cholesterol precies is.
Cholesterol is een uiterst nuttig vetachtig stofje in ons lichaam dat vele uiteenlopende
functies heeft:
• Het is de bouwstof van onze geslachtshormonen en cortisol;
• Het is nodig voor de aanmaak en opbouw van celmembranen;
• Vitamine D wordt vanuit cholesterol gemaakt;
• Het wordt gebruikt voor de productie van galzure zouten (die belangrijk zijn voor de
vertering van vetten in de dunne darm);
• Heeft een functie bij aangeboren immuunsysteem: het is een reparatiestof om bij
schade lokaal kort actief te zijn en zo bacteriën, virussen en toxines te neutraliseren.
HDL en LDL zijn lipoproteïnen die cholesterol door het bloed transporteren. Ze
hebben beide verschillende, beide belangrijke taken in de cholesterolhuishouding:
LDL bevat veel cholesterol en brengt het van de lever naar de weefsels en cellen.
HDL brengt cholesterol juist weer naar de lever terug. Hier wordt het overgebleven
cholesterol gebruikt voor de productie van galzure zouten. De lichaamseigen
productie in de lever is afhankelijk van inname via de voeding. Wordt er meer
cholesterolrijke voeding gegeten, dan produceert de lever minder cholesterol en
omgekeerd.
Problematiek rondom een verhoogd LDL
Indien er sprake is van langdurig verhoogde LDL-waardes in het bloed kan het zijn
dat er bijvoorbeeld een situatie is met (te veel) stress en/of endotoxemie in de
bloedbaan. Een verhoogd LDL is dan een fysiologische reactie, om meer cortisol te
produceren of de endotoxemie aan te pakken. In principe is LDL hier evolutionair
echter niet bedoeld; zoals aangegeven is LDL bedoeld om met een korte, lokale actie
van het aangeboren immuunsysteem te helpen.
Een verhoogde LDL-waarde in het bloed kan tot atherosclerose (aderverkalking)
leiden indien er sprake is van schade aan de bloedvaten. LDL bevat namelijk relatief
veel vet en plakt hierdoor makkelijk aan de rand van bloedvaten. Bovendien is LDL
gevoelig voor oxidatie. Indien bloedvaten glad zijn (te vergelijken met de binnenkant
van een tuinslang) blijft LDL niet plakken. Op verschillende manieren kan er echter
schade aan de vaatwand ontstaan, waardoor deze niet meer glad is:
• De voeding bevat te weinig antioxidanten, met name vitamine E, om de oxidatie van
LDL tegen te gaan.
• De voeding bevat onvoldoende van het zwavelhoudende aminozuur methionine
bevat en onvoldoende vitamine B6, B12 en foliumzuur, wat tot verhoogde
homocysteïne-waardes leidt.
• Bovendien kan een suikerrijk menu tot ‘versuikering’ van de bloedvaatwand leiden.
Op deze wijzen kunnen rafelige bloedvaten ontstaan, waardoor LDL makkelijk kan
blijven plakken en vervolgens kan oxideren. Dit leidt kort samengevat tot een
ontstekingsreactie met de vorming van schuimcellen door monocyten. Zo ontstaat er
atherosclerose.
Conclusie
Cholesterol heeft vele nuttige functies in ons lichaam. De lever houdt in principe zelf
de hoeveelheid cholesterol in het bloed in balans. Een dagelijks eitje heeft hier geen
invloed op. In het kader van het voorkomen van hart- en vaatziekten is het vooral
belangrijk dat onze voeding voldoende vitamine E, methionine, vitamine B6, B12 en
foliumzuur bevat, en niet veel snelle koolhydraten, zodat de bloedvaten glad zijn en
LDL niet kan blijven plakken. Een ei bevat overigens veel van de benodigde
nutriënten om de bloedvaten gezond te houden. Bij een verhoogd LDL kan het te
maken hebben met overmatige stress of endotoxemie. Een gerichte therapie en/of
een passend leefstijladvies zijn hier zeker op zijn plek om deze problematiek aan te
pakken.
Heb je vragen of wil je meer weten?
Neem contact met me op via info@mynaturallife.nl of bel me op 06 40317682
